بررسی نقش پارامترهای موثر در رفتاراتصال پس کشیده ی تیر فولادی به ستون مرکب

مشاهده‌ی خسارت‌های وارده به ساختمان‌ها در اثر زلزله‌ی نورثریج (۱۹۹۴) روشن کرد که برخلاف رفتار مورد انتظار، شکست‌های ترد در اتصال‌ها در سطح دوران‌های خمیری بسیار پایین‌تری در مقایسه با ظرفیت اتصال روی داده است. برای رفع نقیصه‌ی رخداده، پژوهشگران اتصال‌های جدیدی را پیشنهاد کرده‌اند که اتصال پس‌کشیده یکی از آنهاست. اتصال پس‌کشیده از کابل‌های پس‌کشیده و اتلاف‌کننده‌ی انرژی ساخته می‌شود. کمبود مطالعات عددی درباره‌ی عوامل مؤثر در رفتار اتصال پس‌کشیده، انگیزه‌ی مطالعه‌ی حاضر است. در نوشتار حاضر به کمک آباکوس و صحت‌سنجی مدل‌سازی، ۳ نمونه از اتصال مدل‌سازی و تأثیر عواملی، همچون: استفاده از نبشی با طول و ورق تقویتی با عرض بزرگتر، نیروی پس‌کشیدگی بزرگتر و استفاده از نبشی جان در رفتار اتصال مطالعه شده است. در محدوده‌ی مدل‌های نوشتار حاضر، نتایج نشان می‌دهد که افزایش طول نبشی و عرض ورق تقویتی از یک‌سو و به‌کارگیری نبشی جان به عنوان ایده‌یی جدید، باعث افزایش ظرفیت خمشی، اتلاف انرژی و سختی اتصال می‌شود. به علاوه، افزایش نیروی پس‌کشیدگی، مقاومت اتصال را به اندازه‌ی ۶٪ افزایش می‌دهد.